sábado, 31 de diciembre de 2016

Nrac n r a c

Obra: Egon Schiele 
Som carn, som carn amb voluntat de ser carn, som carn amb voluntat de ser vida, som carn amb vountat de ser lliure. Carn que vol deixar de ser carn, que vol ser des-carn. Carn despullada de carn. Com desdibuixar la carn?

Carn que no vol ser carn, que vol ser tota la carn. No un trocet de terra, ni un planeta, sinó una galàxia de carn. Una galàxia de carn en expansió, cada vegada més carn, cada vegada menys. Carn descarn, carn com un mirall trencat. Carn en expansió.


Carn?

Nrac?

N       r     a    c?

N  
                r

                             a
                                                                            c . .     . ?


Com fer estallar la carn?


           

jueves, 22 de diciembre de 2016

Nosotras

Nosotras,



Las nadie,
Las nada,

Las que no tenemos nombre,

Las que no tenemos rostro,

Las que no tenemos nada.

Que por no tener no tenemos 

Ni una crónica roja en la prensa local.
Nosotras, las ninguneadas,
Peor, las invisibilizadas,
Las que no existen.



Que no hacemos nada,

Ni arte, ni artesanía,

Ni cultura, ni folklore,
Las que no hablamos,
Ni idiomas, ni dialectos,
Sólo silencios. 
Las que somos una página en 
Blanco de su historia total.
Las que somos una sombra,
O ni eso.
Nosotras, que ni religiones,
Ni supersticiones, sólo locuras.
Nosotras, que ni humanas,
Ni recursos humanos,
Úteros, y ya.
Nosotras, 
que no somos ni un número de su historial…

Nosotras,
no esperamos que llueva la buena suerte,
Ni hoy, ni mañana, ni nunca.
Sobrevivimos.
Nosotras, las brujas, las histéricas, las locas, las furcias,
Sobrevivimos.
Nosotras, jodidas, requetejodidas, quemadas,
Violadas, maltratadas, esclavizadas, engañadas, 
Silenciadas… sobrevivimos.
Hoy, mañana, siempre.
Y que les joda, y que les queme,
Porque nosotras,
Que de tanto dolor a cuestas,
de tanto dolor parido
y tanta supervivencia,
ahora,
le estamos dando la vuelta al mundo,
le estamos dando la vuelta al miedo.

Y que tiemblen, 
que a dos manos lo estamos matando.


* Este texto surge como respuesta al famoso texto de Eduardo Galeano, "Los nadies".